Embargo na technologie wojskowe i technologie podwójnego przeznaczenia z całą pewnością podniosą także koszty realizacji GPW 2020. a pośrednio także budżetu Federacji Rosyjskiej (w

Republiki Federacji Rosyjskiej stanowią ok. 30 proc. jej całej powierzchni. Mają swoje własne konstytucje, języki urzędowe, flagi i narodowe hymny. Co odróżnia je od obwodów, krajów, wydzielonych miast i innych podmiotów federalnych, których w Federacji Rosyjskiej jest łącznie ponad 80? Stopień zależności republik od władzy centralnej jest różny. Dla wielu z nich dotacje z rosyjskiego budżetu są kluczowe, inne są ograniczane przez specyficzny sposób dystrybucji środków Finansowe wpływy z każdego federalnego okręgu są kierowane do centrum i następnie dystrybuowane uznaniowo, w zależności od różnych, często niejawnych czynników. System służy bardziej Kremlowi niż republikom Dla mieszkańców ubogich republik wstąpienie do wojska często jest jedyną drogą na awans społeczny O Czeczenii mówi się teraz głównie za sprawą Ramzana Kadyrowa. Młodsi internauci mogą kojarzyć Dagestan z Hasbullą, mierzącym 91 cm popularnym TikTokerem. W Jakucji po 1991 r. zaczęto kultywować "etniczny entuzjazm" w ramach którego w szkołach oraz na uniwersytecie zaczęto nauczać religii bóstw Ajyy i szamanizmu Więcej podobnych historii przeczytasz na stronie głównej Onetu Podział administracyjny Federacji Rosyjskiej jest skomplikowany. Oprócz 46 obwodów administracyjnych zarządzanych przez gubernatorów podmiotami federalnymi są jeszcze kraje (łącznie dziewięć), miasta wydzielone (trzy, w tym okupowany Sewastopol), obwody i okręgi autonomiczne oraz republiki. Szczególną uwagę zwracają tutaj właśnie republiki, których jest aż 21 (bez okupowanego od 2014 r. Krymu). Łącznie zajmują one ok. 30 proc. powierzchni Rosji. Największą jest stanowiąca wschodnią część Syberii Jakucja (nr 14 na mapce), będąca największą pod względem powierzchni jednostką podziału terytorialnego na świecie (ma powierzchnię ponad 3 mln km kw, czyli ok. 10 razy więcej niż Polska). Najmniejszą republiką jest z kolei Adygeja (nr 1 na mapie) — jej powierzchnia to zaledwie 7,8 tys. km kw, czyli mniej więcej tyle, ile ma Wodzisław lub Kostrzyn. Mapa Federacji Rosyjskiej z wyszczególnieniem 21 republik i Krymu Foto: Wikimedia (Grafika autorstwa Kudzu1 - Praca własna, CC BY-SA Od Kaliningradu po Czukotkę Federacja Rosyjska jest niezwykle rozległa i rozciąga się na przestrzeni ponad 8 850 km od Kaliningradu po Czukotkę praktycznie stykającą się z Alaską. W tych granicach żyje wiele grup etnicznych i wyznaniowych, tak więc zbudowanie całkowicie jednolitej tożsamości narodowej jest praktycznie niemożliwe (udowodnił to upadek ZSRR). W odróżnieniu od obwodów autonomicznych, republiki Federacji Rosyjskiej mają swoje własne flagi, hymny oraz mają prawo ustanawiać swoje własne języki państwowe używane na równi z rosyjskim. Konstytucja Federacji Rosyjskiej gwarantuje im również możliwość posiadania własnej konstytucji oraz ustawodawstwa. Ile da Rosja? Zdaniem Jadwigi Rogoży z Ośrodka Studiów Wschodnich, autorki opracowania "Federacja bez federalizmu" (rok 2014 — przyp. red), kontrola centrum nad regionami jest tak duża, że "stoi w sprzeczności z formalnie istniejącym w Rosji ustrojem federalnym". Stopień zależności republik od centralnej władzy Federacji Rosyjskich nie jest jednakowy, ale wiele z nich jest silnie uzależnionych od dotacji z budżetu centralnego. Dzieje się tak, ponieważ finansowe wpływy z każdego federalnego okręgu są kierowane do centrum i następnie dystrybuowane uznaniowo, w zależności od różnych, często niejawnych czynników. Jest to system, który służy bardziej Kremlowi niż republikom. Mniej zasobne i gorzej usytuowane geograficznie republiki muszą walczyć o sympatię władz na Kremlu, często płacąc za dotacje uległością. Z kolei regiony, które posiadają własne surowce i mogłyby lepiej rozporządzać swoim budżetem, są ograniczane przez tę politykę, która uniemożliwia im samodzielny rozwój i swobodę inwestowania. Niedostatek i ograniczone szanse na awans społeczny to bezpośrednie przyczyny tego, że mężczyźni z gorzej usytuowanych republik chętnie wstępują do wojska. Żołd szeregowego żołnierza jest kilkukrotnie większy niż średnie wynagrodzenie, które mogą otrzymać za pracę w swoim regionie, dodatkowo dzietność na prowincji jest o wiele wyższa — nie dziwią więc statystyki mówiące o tym, że rosyjskie ofiary wojny w Ukrainie to w dużej mierze mieszkańcy republik, Buriacji, Dagestanu i Tuwy. Zdaniem rosyjskiego eksperta Pawła Łuzina z tych regionów może pochodzić nawet jedna czwarta wszystkich rosyjskich ofiar wojennych (ekspert udzielał tej wypowiedzi na początku kwietnia — przyp. red). Ten sam ekspert wskazywał również, że żołnierze ze wschodnich republik częściej są wysyłani na misje, które wiążą się z większym ryzykiem zgonu, ponieważ przeciętni Rosjanie mniej przejmą się ich śmiercią. W analogicznym przypadku popełniane przez nich zbrodnie można łatwo ograć propagandowo jako bestialstwo, którego nie dopuściliby się żołnierze z Moskwy lub Sankt Petersburga — przykładem mogą być tutaj żołnierze z 10-tysięcznego miasta Kniazie-Wołkonskoje w Kraju Chabarowskim, którzy okupowali Buczę i są oskarżani o gwałty oraz masowe morderstwa. Problem z Kadyrowem Są to oczywiście pewne uproszczenia, ponieważ żadnej relacji między republiką a centrum nie da się trafnie opisać jednym zdaniem. Przykładem może być tutaj Czeczenia, której formalnym przywódcą od 2007 r. jest Ramzan Kadyrow, polityk, który sam określa siebie jako wiernego żołnierza Putina. To dyktator określany mianem zdrajcy, otwarcie kolaborujący z Rosją, która wywołała w republice aż dwie wojny i praktycznie zrównała Grozny z ziemią. Kadyrow nie jest jednak całkowicie uległy i prowadzi w republice politykę derusyfikacji oraz islamizacji (ok. 95 proc. mieszkańców to muzułmanie), dodatkowo jest na swój sposób szanowany za dystrybucję dotacji z budżetu federalnego, dzięki którym udało się odbudować wspominaną wcześniej stolicę. Rosnąca niezależność Czeczenii skłania do stawiania pytań o to, jak te relacje będą kształtować się w najbliższych latach. Aktualnie w wojnie w Ukrainie walczą zarówno Kadyrowcy (oczywiście po stronie Rosji), jak i również Czeczeni, którzy sprzeciwiają się jego dyktaturze i stają po stronie Ukrainy. Centrum Groznego, miasto odbudowano po wojnie Foto: Oleg Nikishin/Epsilon / Getty Images Meczet Achmada Kadyrowa w Groznym Foto: Sefa Karacan/Anadolu Agency/Getty Images / Getty Images Kraj Hasbulli i mistrza MMA Kolejną z republik, której budżet w ogromnym stopniu jest zależny od kremlowskich dotacji, jest Dagestan położony nad Morzem Kaspijskim. Do europejskich mediów Dagestan w ciągu ostatnich lat przebijał się głównie dzięki sukcesom pochodzącego z Machaczkały Chabiba Nurmagomiedowa, wielokrotnego mistrza UFC i jedną z największych legend mieszanych sportów walki. Młodsi internauci mogą natomiast kojarzyć Dagestan z Hasbullą, mierzącym 91 cm popularnym TikTokerem (na zdjęciu poniżej obydwaj panowie w klatce podczas gali UFC). Chabib Nurmagomiedow i Hasbulla wspólnie w oktagonie Foto: Getty Images/Chris Unger/Contributor Dagestan to republika, której problemem oprócz dużego bezrobocia, korupcji i nepotyzmu jest też wieloetniczność. Dagestan zamieszkuje ponad 36 grup etnicznych, z których najbardziej liczni są Awarowie, Dargijczycy, Lezgini i Lakowie — łącznie w Dagestanie żyją ponad 3 mln osób, a gęstość zaludnienia jest mniej więcej dwa razy mniejsza niż w Polsce. Dagestan zamieszkuje ponad 36 grup etnicznych Foto: Giovanni Mereghetti/UCG/Universal Images Group / Getty Images Lekcje z szamanizmu Największą i niezwykle ciekawie zróżnicowaną pod względem geograficzną republiką jest Jakucja — jej mieszkańcy wolą jednak nazwę Sacha. Republika jest położona na terenie trzech stref czasowych, a roczna amplituda temperatur sięga tam 100 st. C. W grudniu średnia temperatura w stolicy, Jakucku, wynosi -35 st. C, ale zdarza się, że spada poniżej -50 st. C. Jakuck zimą / fot. Svetlana Pavlova\TASS via Getty Images Foto: Svetlana Pavlova\TASS / Getty Images Sacha geograficznie stanowi część Syberii, gdzie w sferze religijnej nadal popularny jest szamanizm, rozumiany bardziej jako przewodnictwo dusz niż jako szarlataństwo. Po 1991 r., kiedy prezydentem republiki po raz pierwszy został rodowity Sacha, Michaił Nikołajew, zaczęto kultywować "etniczny entuzjazm" w ramach którego w szkołach oraz na uniwersytecie zaczęto nauczać religii bóstw Ajyy i szamanizmu. Wcześniej mieszkańcy republiki byli szykanowani za używanie języka innego niż rosyjski. "Dziś Jakuck jest jakucki, ale kiedyś baliśmy się mówić we własnym języku (...) Jeśli na przystanku byli nuczcza (biali), zawsze wsiadałam ostatnia. Wewnątrz nigdy nie zajmowałam miejsca, jeśli oni stali" - mówi portierka z akademika w Jakucku w rozmowie z "Newsweekiem". Norylsk to najbardziej na północ wysunięte miasto w Rosji Foto: Kirill Kukhmar\TASS / Getty Images Przeczytaj także: To najbardziej depresyjne miasto na świecie. Słońca nie ma tam tygodniami Tatarstan We wspominanym wcześniej raporcie OSW Tatarstan został zdefiniowany jako region, który przed latami 90. cieszył się największą autonomią, żeby później przekształcić się w enklawę autorytaryzmu. Tatarstan to jeden z regionów-donatorów, czyli tych, które zapewniają wpływy do budżetu (oprócz Tatarstanu zalicza się do nich również Moskwę, Petersburg, obwód leningradzki, sachaliński i tiumeński). Tatarzy stanowią ponad 50 proc. ludności republiki, a dominującymi wyznaniami są prawosławie i islam sunnicki. Ważną postacią w historii republiki jest prezydent Mintimier Szajmijew, rządzący w latach 1991–2010, który uzyskał dla Tatarstanu pokaźną autonomię w Federacji Rosyjskiej, zapewniając jej status suwerennego państwa zrzeszonego z Rosją. Dopiero w 2000 r. Tatarstan stał się oficjalnie częścią Rosji, ale republika nadal walczy o swoje tradycje oraz język, postulując nauczanie go w szkołach jako języka państwowego. Nie zgadzał się z tym Władimir Putin, którego zdaniem powinien być to wyłącznie język fakultatywny i nie powinno się przymuszać do nauki tatarskiego Rosjan mieszkających w republice. Meczet Kul Szarif na Kremlu w Kazaniu, stolicy Tatarstanu Foto: Getty Images Zobacz także: "Porcelana daje nieskończone możliwości"

Flota Oceanu Spokojnego. Flota Oceanu Spokojnego ( ros. Тихоокеанский флот) – związek operacyjno-strategiczny Imperium Rosyjskiego, Związku Radzieckiego i Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej, z obszarem operacyjnym na terenie Oceanu Spokojnego i Oceanu Indyjskiego. Obok Floty Północnej, jest najsilniejszym związkiem
Według szacunków amerykańskich analityków Rosjanie zgromadzili nad granicą z Ukrainą 100 batalionowych grup taktycznych (BTG). BTG stanowiły podstawę wcześniejszej rosyjskiej interwencji militarnej na Ukrainie. Batalionowe grupy taktyczne już walczyły na Ukrainie Batalionowe grupy taktyczne po raz pierwszy pojawiły się w armii sowieckiej podczas wojny w Afganistanie. Było to doraźne rozwiązanie pozwalające w dogodny sposób na stworzenie małych, ale gotowych do samodzielnego prowadzenia bitwy sił. Ośrodek Studiów Wschodnich w jednej ze swoich analiz pisze, że w Rosji, już z perspektywy wojen w Gruzji (2008 r.) i na Ukrainie (od 2014 r.), jako najmniejsze zgrupowanie wojsk przystosowane do prowadzenia działań połączonych postrzegana była batalionowa grupa taktyczna. Samo w sobie stanowiło to rewolucję w zestawieniu z sowiecką sztuką wojenną. Amerykańskie czasopismo wojskowe Armor z lipca-września 2016 r., podaje, że batalionowa grupa taktyczna składała się zazwyczaj z kompanii czołgów, trzech kompanii piechoty zmechanizowanej, dwóch kompanii przeciwpancernych, dwóch lub trzech baterii artylerii i dwóch baterii przeciwlotniczych. Większość BTG biorących udział w wojnie w Donbasie pochodziła z 49. Armii. Na Ukrainie batalionowe grupy taktyczne brały udział między innymi w bitwie pod Mariupolem w 2015 r., w bitwie o lotnisko w Doniecku oraz zamykały ukraińskie siły w kotle debalcewskim. BTG zmieniły rosyjską armię Z obserwacji przedsięwzięć poligonowych z I kwartału 2020 r. wynika, że ćwiczenie sił połączonych w oparciu o batalionową grupę taktyczną stało się normą. Stanowi to znaczące ułatwienie w dalszym procesie szkolenia - do podstawowych ćwiczeń taktycznych na szczeblu batalionu żołnierze przystępują już odpowiednio przygotowani (tym bardziej do kolejnych przedsięwzięć szczebla pułku i – najwyższego – brygady/dywizji). Z drugiej strony wskazuje na znaczącą zmianę w rosyjskiej sztuce wojennej, tj. umożliwienie prowadzenia samodzielnych działań stosunkowo niewielkimi pododdziałami, a tym samym – co w czasach sowieckich było de facto niewyobrażalne – oddanie inicjatywy na polu walki w ręce młodszych oficerów i podoficerów - podaje Ośrodek Studiów Wschodnich. Skład i wyposażenie rosyjskiej batalionowej grupy taktycznej Dokładna struktura, skład i wyposażenie każdej grupy taktycznej zależy od zadania, jakie stoi przed jednostką. BTG składa się najczęściej z batalionu (zazwyczaj piechoty zmechanizowanej) złożonej z 2-4 kompanii wzmocnionych jednostkami obrony przeciwlotniczej, artylerii, inżynierów i wsparcia logistycznego, utworzonymi z garnizonowej brygady armii rosyjskiej. Zazwyczaj takie zgrupowania wzmacniają kompania czołgów i artyleria rakietowa. BTG stanowiły rdzeń sił rosyjskich podczas ataku Rosji na Ukrainie w latach 2013-15, szczególnie w wojnie w rosyjskiego ministra obrony Siergieja Szojgu, według stanu na sierpień 2021 r. Rosja miała około 170 BTG. Każdy batalionowa grupa taktyczna ma około 600-800 oficerów i żołnierzy, z których około 200 to żołnierze piechoty. Grupa wspierana jest przez około 10 czołgów T-90 i 40 bojowych wozów piechoty BMP-2/ wylicza, że wzmocniona batalionowa grupa taktyczna liczyć może nawet 800-1000 ludzi i 250-300 sztuk sprzętu bojowego i specjalnego. Defencje24 podaje, że batalion piechoty zmotoryzowanej na BTR-80/82A, BMP-2/3 czy MT-LB, poza kompaniami czołgów czy artylerii może mieć przydzielonych także wiele plutonów zwiększających możliwości bojowe, rozpoznawcze, logistyczne itp. Broń batalionowej grupy taktycznej. Transporter opancerzony BMP-3 BMP-3 jest pływającym opancerzonym, gąsienicowym wozem bojowym, przeznaczonym do wspierania czołgów. Załogę BMP-3 tworzy dowódca, kierowca, działonowy i siedmiu żołnierzy desantu. Kierowca i dwóch żołnierzy desantu zajmują miejsce w przedniej części pojazdu, działonowy i dowódca w wieży, a pięciu żołnierzy desantu w przedziale pomiędzy wieżą a przedziałem przedniej części kadłuba znajduje się przedział kierowania. W środkowej przedział bojowy z wieżą, a w tylnej przedział desantu i napędowy. Opancerzenie kadłuba i wieży chroni przed ostrzałem broni strzeleckiej i odłamkami pocisków artyleryjskich. W wieży znajduje się zasadnicze uzbrojenie wozu: 100 mm armata 2A70, 30 mm armata 2A72 i sprzężony z nimi karabin maszynowy PKT. Maksymalny kąt wychylenia armat +60 stopni pozwala używać armaty 2A72 jako broni przeciwlotniczej. Wokół wieży zamocowane jest sześć wyrzutni granatów dymnych 902W Tucza. Czołg T-90 T-90 to rosyjski współczesny czołg podstawowy. W 2021 roku dostarczono pierwsze zmodernizowane pojazdy oznaczone jako T-90M. Zakres modernizacji T-90M objął przede wszystkim montaż nowego uzbrojenia w postaci zmodernizowanej armaty gładkolufowej 2A46M-5 kal. 125 mm wraz z nowym systemem kierowania ogniem oraz zdalnie sterowanego modułu uzbrojenia z karabinem maszynowym Kord na stropie wieży. Nowy modułowy pancerz reaktywnego „Relikt” chroni kadłub i wieżę, a pancerz prętowy ochrania tylną część pojazdu. Możliwe jest zastosowanie aktywnych systemów ochrony. Dla podniesienia mobilności czołg otrzymał też nowy silnik wysokoprężny W-92S2 o mocy 1130 T-90 waży 46,5 t, a załogę stanowi trzech żołnierzy. System Grad Grad to radziecka polowa samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa skonstruowana w latach 60. Przeznaczona dla artylerii dywizyjnej. Jeden z najszerzej używanych systemów tego rodzaju na świecie, także w posiada 40 prowadnic rurowych (po 10 w 4 rzędach) zainstalowanych na zmodyfikowanym podwoziu samochodu. Pakiet prowadnic wraz z kołyską jest osadzony na obrotowym łożu przymocowanym do ramy samochodu. Kąty ostrzału poziomego są dla małych kątów podniesienia ograniczone ze względów bezpieczeństwa (wyloty prowadnic znajdują się na wysokości kabiny). Prowadnice mogą być naprowadzane elektrycznie lub ręcznie. Pociski są odpalane elektrycznie. Celownik mechaniczny, kątomierz działowy oraz mechanizm sterowania napędami kierowania jest umieszczony na wysięgniku z lewej strony typem pocisku wystrzeliwanego z systemu w wersji BM-21 jest M-21OF z głowicą odłamkowo-burzącą. Ma on masę 66 kg i długość 2870 mm. Jego donośność wynosi 20 400 m. Pociski na torze lotu są stabilizowane zarówno brzechwowo, jak i obrotowo (niewielką prędkość kątową nadaje im występ prowadzący współpracujący z bruzdą rury wyrzutni). Dron Orlan-10 Orlan-10 to bezzałogowy statek powietrzny (UAV) opracowany przez Centrum Techniki Specjalnej w Sankt Petersburgu dla Sił Zbrojnych Rosji. Zwykle używa się go w grupach złożonych z trzech maszyn, z których pierwsza służy do rozpoznania na wysokości 1-1,5 km, druga do walki elektronicznej, a trzecia jako transponder przekazujący informacje do centrum kontroli. Jeden system może obejmować do pięciu pojazdów. Wyprodukowano ponad 1000 sztuk Orlan-10 w 11 różnych wariantach. Orlan-10 ma kompozytowy kadłub, który ma zmniejszać jego sygnaturę radarową. Drony były wykorzystywane w działaniach na Ukrainie, w Syrii, w Libii i w Górskim Karabachu. Orlan-10 jest wyposażony w laserowy wskaźnik celu pozwalający na precyzyjne namierzanie uderzeń kierowaną amunicją artyleryjską i lotniczą. Plusy i minusy BTG Batalionowa grupa taktyczna łączy w sobie elastyczność i mobilność niewielkiej jednostki wojskowej, z siła ognia wojsk pancernych i artylerii. Połączenie różnych systemów uzbrojenia, w tym ciężkiego na niskim poziomie organizacyjnym, pozwala na łatwiejsze zarządzanie wsparciem w drony i możliwość namierzania laserowego może sprowadzać precyzyjne uderzenia lotnicze i artyleryjskie. Pociski artyleryjskie naprowadzane laserowo były wykorzystywane już przez wojska rosyjskie podczas ostatniego konfliktu na Ukrainie. Wśród minusów zaznaczyć trzeba niewielką liczbę żołnierzy piechoty - 200. Z tego względu BTG mogą działać w terenie zurbanizowanym w sposób ograniczony. Podczas wojny na Ukrainie w latach 2013-2015 w kilku przypadkach BTG zostały taktycznie pokonane przez jednostki regularnej armii Ukrainy i to pomimo rosyjskiej przewagi w sile ognia, broni do walki elektronicznej i artylerii. Z tych starć obie strony z pewnością wyciągnęły wnioski.
Czołg rosyjskiej produkcji wprowadzony do służby w 1969 r. Czołgi te wróciły do służby w ukraińskiej armii po rozpoczęciu konfliktu w Donbasie. 2/30 Czołg T-72 Najlepsza odpowiedź Od najmniejszego do największego: szeregowy kapral plutonowy sierżant sierżant sztabowy sztabowy chorąży sztabowy chorąży sztab. sztab. chorąży sztabowy chorąży sztab. sztab. podporucznik porucznik kapitan major podpułkownik pułkownik Marszałek Polski Odpowiedzi szeregowy kapral plutonowy sierżant sierżant sztabowy sztabowy chorąży sztabowy chorąży sztab. sztab. chorąży sztabowy chorąży sztab. sztab. podporucznik porucznik kapitan major podpułkownik pułkownik Marszałek Polski blocked odpowiedział(a) o 20:39 KORPUS SZEREGOWYCH-----------------------------------------------------------------------KORPUS PODOFICERÓW-------------------------------------------------------------------------------------KORPUS OFICERÓWOFICEROWIE MŁODSI-----------------------------OFICEROWIE STARSI---------------------------GENERAŁOWIE-------------------------------------------------------------- Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
W Północnych szerokościach geograficznych kraju działają już dwie bazy wojskowe. To «Północny Koniczyna» «Arktyczny Koniczyna”. Budownictwo «Koniczyny» znacznie nasiliło zgrupowanie wojsk Rosji na Północnych szerokościach geograficznych i zapewniał ochronę Północnego szlaku morskiego.
Federacja Rosyjska odziedziczyła stopnie wojskowe Związku Radzieckiego , chociaż insygnia i mundury zostały nieznacznie zmienione. Rosyjskie Siły Zbrojne mają dwa style stopni: stopnie w stylu armii i stopnie w stylu marynarki wojennej . Armia i siły powietrzne korzystają wyłącznie z szeregów wojskowych. Poniżej znajduje się tabela szeregów sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej . Najpierw podaje się tłumaczenie na język angielski, następnie na wersję rosyjską , a następnie na angielską transliterację . W dniu 11 marca 2010 r. Ustawa nr 2010-293 Prezydenta Rosji wprowadziła nowy zestaw insygniów stopni. Szeregowcy, lotnicy i marynarze noszą teraz gładkie naramienniki. Starszym podoficerom zastąpiono szewrony zwykłymi drążkami (małe poziome drążki dla kapralów i sierżantów wzrastające wraz ze stażem, duże poziome drążki dla sierżantów sztabowych i pionowe dla starszych sierżantów). Te odznaki rang odzwierciedlają insygnia zarówno Armii Cesarskiej Rosyjskiej, jak i Armii Radzieckiej w latach 70. XX wieku. Chorąży i oficerowie otrzymali nowe epolety na ramionach, a wszystkie insygnia oficera generalnego odzwierciedlają teraz przynależność do służby w mundurze dyżurnym. Zachowane zostały złote epolety paradnej sukni. Insygnia marszałka Federacji Rosyjskiej zachowały herb Rosji i gwiazdę marszałka. W 2013 roku insygnia generała armii obejmują teraz gwiazdę marszałka, zwieńczoną czerwoną gwiazdą w wieńcu. [ potrzebne źródło ] Wiosną 2013 r . przywrócono stopnie podoficerów, które zostały usunięte w wyniku rosyjskiej reformy wojskowej z 2008 r . [5]
Stopnie wojskowe we współczesnej armii rosyjskiej (siły lądowe) Po rewolucji październikowejTerytorialne rady władzy imperium rosyjskiego i narodziny kart armii radzieckiej uległy pewnym zmianom. Powstała nowa hierarchia tytułów, która w zasadzie nie różni się od nowoczesnej. Poniżej znajduje się lista wojskowych rang rosyjskiej
Marynarka Wojenna Federacji Rosyjskiej jest szerokoznany na całym świecie. Uważany jest za jeden z najpotężniejszych pod każdym względem. Rosyjska Marynarka Wojenna jest na równi z amerykańską flotą. I nie jest to zaskakujące. Cóż, powinniśmy krótko porozmawiać o Marynarce Wojennej i osobno dotknąć tak interesującego tematu, jak klasyfikacja marynarka wojenna Federacji Rosyjskiej jest następcąmarynarka wojenna ZSRR i Imperium Rosyjskiego. Wojska te bronią suwerenności kraju, który wykracza poza terytorium lądowe, oraz tworzą i utrzymują warunki dla zapewnienia spokojnego morskiego działania gospodarczego na Oceanie Światowym. Ponadto flota rosyjska uczestniczy w działaniach wojskowych, humanitarnych i innych, które odpowiadają interesom naszego kraju. Poza tym Marynarka zapewnia morską obecność rosyjskiej potęgi na Oceanie są liczne. Wszystkie są różnorodne i mają swoje własne cechy. I nic dziwnego, że w naszej flocie są bardzo różne urządzenia i naczynia. Właśnie dlatego istnieje klasyfikacja statków. Statki dzielą się na klasy (w zależności od tego, jaki jest ich cel). A oni z kolei są subklasowani. Wszystko zależy od specjalizacji, takiej jak elektrownia i jest również, aby wiedzieć, że wszystkie statki są podzielone naszeregi. Rozkład na nich zależy od elementów taktycznych i technicznych oraz od bezpośredniego celu. I najpierw chciałbym powiedzieć, że Rosja ma cztery stopnie, a pierwsza jest uważana za charakterystyka pierwszego rzęduTa klasa obejmuje atomowe okręty podwodne,jak również statki o dużych powierzchniach. Oznacza to, lotniskowce, krążowniki przeciwpodwodne, rakiety, ciężkie i lekkie, a także pancerniki. Wszystkie statki pierwszego stopnia mają staż pracy nad pozostałymi statkami w kwestiach związanych z dostawą i nabyciem. I, oczywiście, w zakresie procedur za to jest dowódca statku pierwszej kategoriimobilizacja, a także gotowość bojowa jego pułku. Nadal - w celu monitorowania pomyślnej realizacji misji bojowych i szkolenia, edukacji, dyscypliny personelu. Jest również odpowiedzialny za porządek wewnętrzny, a także za bezpieczeństwo broni i związanego z nią sprzętu. I, oczywiście, jest on zobowiązany do kontrolowania materialnego, finansowego, medycznego i innego utrzymania należące do pierwszej kategoriiKlasyfikacja rosyjskich statków jest bardzo szczegółowa. Przede wszystkim są lotniskowcami. Są to duże statki o specjalnym przeznaczeniu, których główną siłą uderzeniową jest lotnictwo pokładowe. Zapewniają osłonę powietrzną, siły lądowania, a także ataki powietrzne na połączenia wrogich statków. Ponadto są one wykorzystywane do transportu towarów i osób. Głównym uzbrojeniem są śmigłowce i samoloty oparte na pokładzie. Wyposażony również we wszystkie niezbędne urządzenia zapewniające funkcjonowanie i bazowanie są krążowniki - bojowe okręty nawodne,wykonywanie zadań niezależnie od głównych sił Marynarki Wojennej. Wykorzystują artylerię, pocisk, torpedę, broń podwodną i obronę powietrzną. Krążowniki mogą niszczyć wrogie statki, utrzymywać obronę i utrzymywać przybrzeżne flanki sił do pierwszego stopnia jest eskadraNiszczyciel, którego głównym uzbrojeniem jest SAM i system rakietowy. Ta klasyfikacja statków obejmuje okręty podwodne. Niszczą wrogie statki, przeprowadzają rekonesans, potajemnie inscenizują pola minowe. Ich uzbrojenie to moja torpeda i pocisk. Do 1 stopnia należą również statki przeciwpodwodne i KrążownikiPonieważ pierwszy stopień jest najpoważniejszy,należy zwrócić uwagę na podklasy statków. Najpierw na liście są ciężkie krążowniki lotnicze. Ich przemieszczenie wynosi ponad 25 000 ton! Pracują w elektrowni parowej. To właśnie ta klasyfikacja okrętów rosyjskiej marynarki wojennej demonstruje potęgę naszego państwa na arenie są ciężkie krążowniki rakietowe. Ich charakterystyka jest zbliżona do charakterystyki wyżej wymienionych statków. Tylko pracują w elektrowni jądrowej. Statki te są stale oparte na dwóch śmigłowcach i systemie pocisków kierowanych strajku, który jest w stanie zniszczyć dużych okrętów klasyfikacja statków rosyjskiej marynarki wojennej obejmujesame krążowniki rakietowe. Działają w odległych obszarach oceanów i mórz, a ich celem jest niszczenie dużych okrętów nawodnych wroga, zapewniając w ten sposób OWP i ochronę powietrzną swoich statków. Ponadto pierwsza ranga obejmuje krążowniki okrętów podwodnych zdolne do uderzania w duże przybrzeżne cele na głębokości 400-600 metrów w zasięgu do 8 250 i statki pierwszej kategoriiDyskusja na taki temat, jak klasyfikacja statkówNavy 1, nie można nie wspomnieć o dużej łodzi podwodnej atomowej. Jest wart uwagi. Jest jedno imię z łodzi: jest to duży, 2-kadłubowy okręt wojenny. Jego przemieszczenie wynosi ~ 6000-10000 ton. Statek jest wyposażony w wyrzutnie torped, instalację atomową, pociski samosterujące - wszystko, co może zniszczyć grupy uderzeniowe lotniskowców i okręty obejmuje klasyfikację statków w rozmiarzesama w sobie duża przeciw-podwodna i uniwersalna jednostka desantowa. Przemieszczenie - odpowiednio 6500-9000 i >
Stopnie wojskowe w Armii Królestwa Dreamlandu - tytuły żołnierzy oznaczające ich miejsce w hierarchii wojskowej Armii Królestwa Dreamlandu. Posiadanie określonego stopnia wojskowego uprawnia do objęcia dowództwa nad przypisaną do tego stopnia jednostką wojskową, związkiem operacyjnym lub dowództwem w systemie dowodzenia. Stopnie wojskowe mają swoje oznaki wojskowe, które nosi Śledź na bieżąco sytuację w Ukrainie – sprawdź relacje na żywo Onetu Wszystko za sprawą tego, że siły zbrojne Federacji Rosyjskiej są naprawdę potężne i nie bez powodu zajmują drugą pozycję w rankingu serwisu Global Firepower, który śledzeni to, jak wielką armią dysponuje wybrane państwo. Oczywiście są to dane niedokładne (oprócz zwierzchników wybranego wojska nikt nie zna precyzyjnych informacji na ten temat) i należy traktować je z odpowiednim dystansem, jednak pozwala to nam przynajmniej w przybliżeniu poznać, o jakim potencjale militarnym mówimy. Przed atakiem Rosji na Ukrainę wiele mówiło się o tym, że w przypadku eskalacji konfliktu dojdzie do starcia Dawida z Goliatem. Cóż, trudno się z tym nie zgodzić, zwłaszcza że na papierze rosyjska armia prezentuje się jako siła, z którą muszą się liczyć zarówno pojedyncze państwa, jak i międzynarodowe sojusze. Mimo to w przekazach medialnych wojska agresora ukazywane są jako zdezorganizowana siła, która zalicza wpadkę za wpadką, tracąc przez własną nieuwagę bezpieczny system komunikacji lub dopuszczając do strat istotnego personelu, w tym dowództwa. Oliwy do ognia dolewa Ukraiński Sztab Generalny, który od 24 lutego, czyli dnia ataku Rosji na Ukrainę, podaje, jak wielkie straty ponoszą siły zbrojne Federacji Rosyjskiej. Fanpage jest cały czas aktualizowany i tu również zalecana jest rozwaga, ponieważ tak naprawdę nie wiemy, jak dokładnie wyglądają straty po obu stronach, a jedyne dane, jakimi dysponujemy, pochodzą właśnie od ukraińskiego dowództwa. Tu również nie są podawane szczegóły (np. jakie konkretnie czołgi czy myśliwce udaje się unieszkodliwić), jednak na podstawie dostępnych informacji można oszacować, jak dotychczas zaprezentowane szacowane straty wypadają na tle całego potencjału militarnego rosyjskiej armii. Przeczytaj także: Miliardowe straty rosyjskiej armii w Ukrainie. Oto sprzęt, jaki straciło wojsko Putina Dane, jakie znalazły się w poniższej tabeli, dotyczą całkowitych strat, jakie rosyjskie wojsko poniosło od 24 lutego do 14 marca. Ukraińcy w swoich wyliczeniach nie podają informacji o marynarce wojennej, ale jeśli chcecie wiedzieć, jak prezentują się rosyjskie siły morskie, zachęcamy do sprawdzenia naszego porównania potencjału militarnego Rosji i Ukrainy sporządzonego przed atakiem rosyjskiej armii. Straty Stan sprzed ataku Personel ok. 12 tys. 850 tys. (dotyczy tylko aktywnego personelu wojskowego) Pojazdy opancerzone co najmniej 1249 szt. 30 tys. szt. Czołgi co najmniej 384 szt. 12,4 tys. szt. Artyleria ok. 150 szt 14 tys. szt. (artyleria samobieżna to 6,5 tys. szt., a holowane jednostki artyleryjskie to 7,5 tys. szt.) Wyrzutnie pocisków rakietowych 64 szt. 3,3 tys. szt. Samoloty 77 szt. 1956 szt. (772 szt. to myśliwce, 739 szt. to samoloty bojowe do atakowania celów na lądzie i 445 szt. to samoloty transportowe) Śmigłowce 90 szt. 2,044 tys. szt. (1,5 tys. szt. to śmigłowce wielozadaniowe, a 544 szt. to śmigłowce bojowe) Warto dodać również, że Ukraińcy skutecznie niszczą ciężarówki transportowe Rosjan — według aktualnych danych rosyjska armia straciła 617 szt. tego typu pojazdów. W poniższej galerii umieściliśmy natomiast część sprzętu, jakim dysponują siły zbrojne Federacji Rosyjskiej oraz ile maszyn znajduje się na ich stanie. Tu również uczulamy, że są to dane przybliżone, gdyż — jak już wspominaliśmy — nie dysponujemy dokładnymi informacjami na ten temat. Przeczytaj także: Co powinien zawierać i jak jest zbudowany schron przeciwatomowy? Wyjaśniamy /12 Śmigłowiec Mi-8 — ok. 746 szt. Yura Taratunin / Shutterstock To najpopularniejszy śmigłowiec, jaki znaleźć można w siłach powietrznych Ukrainy, który przystosowany jest przede wszystkim do transportu żołnierzy (do 24 żołnierzy z pełnym ekwipunkiem). Konstrukcja ta nadaje się również do walki — w zależności od modyfikacji montuje się działka i karabiny maszynowe lub pociski niekierowane. /12 Śmigłowiec Mi-24 — ok. 330 szt. Vectorkel / Shutterstock Mi-24 osiąga prędkość 335 km na godz., ma zasięg 450 km i maks. pułap na poziomie 4,9 km. Śmigłowiec dysponuje też niezwykle szerokim uzbrojeniem. Począwszy od różnorodnych działek, przez bomby, wyrzutnie rakiet, aż po przeciwpancerne pociski kierowane. Mi-24 to także niezwykle doświadczona konstrukcja. Swój bojowy debiut zanotowała pod koniec lat 70. i od tamtego czasu uczestniczy w konfliktach wojskowych na całym świecie, prezentując swoje nieprzeciętne bojowe możliwości. Mi-24 to przede wszystkim śmigłowiec atakujący, ale może też w ograniczonym stopniu pełnić funkcję transportową, przenosząc do ośmiu osób, nie licząc załogi. Konstrukcja doczekała się licznych modyfikacji i znaleźć ją można w siłach powietrznych wielu armii, w tym Polski, Ukrainy czy właśnie Rosji, skąd wywodzi się ten statek powietrzny. /12 Śmigłowiec bojowy Kamov Ka-52 — ok. 101 szt. SpaceKris / Shutterstock Ka-52 Aligator to zmodyfikowana wersja jednomiejscowego śmigłowca szturmowego Ka-50. Jedyną różnicą jest właściwie tylko dodanie miejsca dla drugiego członka załogi obok pilota operatora, a nie w systemie tandem. Aby nie zwiększać masy konstrukcji, obniżono poziom opancerzenia kabiny oraz zmniejszono zapas amunicji do głównego działka z 460 do 240 naboi. Sama konstrukcja pełnić może funkcję śmigłowca dowodzenia i organizowania pola walki, ale dzięki swoim możliwościom ofensywnym może brać aktywny udział w walce. /12 Bombowiec Su-24 — 274 szt. JetKat / Shutterstock Podobnie jak większość uzbrojenia sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej, Su-24 pochodzi z czasów ZSRR, jednak dzięki licznym modyfikacjom, statek powietrzny otrzymał nowe życie i obecnie jest jedną z częściej wykorzystywanych samolotów w rosyjskiej armii. Konstrukcja sterowana jest przez dwóch pilotów, którzy do dyspozycji mają zarówno działko kal. 23 mm, jak i bomby oraz rakiety wchodzące w skład tzw. uzbrojenia podwieszanego, którego łączna masa to — w zależności od wersji — od 7 do 8 tys. ton. /12 Samolot wsparcia Su-25 — 194 szt. Aleks49 / Shutterstock Ten poddźwiękowy samolot służy przede wszystkim do wspierania działań piechoty poprzez niszczenie pojedynczych celów naziemnych takich jak czołgi. Wykorzystywane jest do tego uzbrojenie podwieszane (łączna masa 4340 kg), a sam samolot ma również do dyspozycji dwulufowe działko kal. 30 mm. /12 Myśliwiec MiG-29 — ok. 251 szt. Digital Combat Simulator MiG-29 to dwusilnikowy myśliwiec zaprojektowany jeszcze przez Związek Radziecki w latach 70. ubiegłego wieku. W założeniach miał on stanowić odpowiedź ZSRR na amerykańskie myśliwce F-15 i F-16, wchodząc do służby w 1982 r. Samolot był też regularnie modyfikowany i ulepszany. W kolejnych latach otrzymywał lepsze silniki, system sterowania HOTAS, nowocześniejszy radar czy czujniki podczerwieni. Niektóre samoloty dostały także możliwość tankowania w powietrzu. MiG-29 to także niezwykle popularny myśliwiec. Obecnie lata on w siłach powietrznych wielu krajów, w tym także w polskiej armii, gdzie trafił w latach 1989-1990. Największą liczbą tych maszyn dysponuje jednak Rosja. /12 Myśliwiec/bombowiec Su-35 — ok. 78 szt. vaalaa / Shutterstock Daleka modernizacja samolotu Su-27. Mimo podobnego wyglądu samego płatowca, Su-35S od Su-27 odróżnia niemal wszystko — począwszy od większej długości i rozpiętości skrzydeł, poprzez większą o dwie tony masę własną, mocniejszy silnik z wektorowanym ciągiem i znacznie nowocześniejszy radar umożliwiający śledzenie nawet 30 celów jednocześnie, z możliwością jednoczesnej próby zestrzelenia 8 z nich. Maks. prędkość samolotu to 2400 km/h, a jego zasięg to 3600 km. /12 Wielozadaniowy samolot Ił-76 — ok. 109 szt. Steve Lynes / Wikipedia/Creative Commons Ił-76 to wszechstronna konstrukcja, która może pełnić nie tylko funkcję samolotu transportowego, latającego centrum dowodzenia lub powietrznego tankowca, ale też samolotu do walki powietrznej. /12 Czołg podstawowy T-14 Armata — od 70 do 100 szt. Vitaly V. Kuzmin / Czołg ten — podobnie jak wiele innych rodzajów uzbrojenia — został po raz pierwszy zaprezentowany publicznie na paradzie z okazji Dnia Zwycięstwa w Moskwie 9 maja 2015 roku. Czołg jest jednym z "produktów" bazujących na koncepcji uniwersalnego podwozia ciężkich pojazdów bojowych Armata. Cechą odróżniającą ten czołg od wcześniejszych rosyjskich konstrukcji jest bezzałogowa wieża czołgu, co w połączeniu z odseparowaniem załogi od składu amunicji, powinno znacząco podnieść przeżywalność załogi na polu bitwy, w razie trafienia tej jednostki. Zasięg operacyjny czołgu to ok. 500 km, głównym uzbrojeniem jest nowa gładkolufowa armata 2A82 kal. 125 mm, w przyszłości planowane jest użycie jeszcze mocniejszej, również gładkolufowej armaty 2A83 kal. 152 mm. To także jeden z najszybszych czołgów współczesnego pola walki. Pojazd rozpędza się podobno nawet do prędkości 90 km/h. /12 Czołg podstawowy T-90 — ok. 400 szt. w różnych wersjach, w tym najnowszej T-90M Vitaly V. Kuzmin / Wikipedia/Creative Commons Co prawda czołg T-90 w pierwszej wersji pojawił się na uzbrojeniu sił zbrojnych Rosji jeszcze w ubiegłym wieku, to jednak okazała się to konstrukcja podatna na daleko idące modernizacje i usprawnienia, czego wynikiem jest najnowsza odmiana tego czołgu T-90M Proryw. W swojej aktualnej odmianie, zaprezentowanej w 2017 roku, wyposażony został w wielowarstwowy pancerz nowej generacji, wspomagany przez elementy pancerza reaktywnego 4S23 Relikt, co jest rozwiązaniem lepszym (i cięższym) od pancerza Kontakt. Odpowiedź na pytanie, czemu Rosjanie wprowadzili modernizację do standardu T-90M wobec faktu, iż jednocześnie w ich siłach pancernych debiutuje zupełnie nowa jednostka T-14 Armata, jest oczywista. Rosja ma duże zapasy starszych T-90 i ich modernizacja do standardu T-90M jest tańsza i bardziej opłacalna niż budowa równie dużej liczby T-14 Armata. Z innych nowości w wersji M warto też wymienić nowy system kontroli ognia, system nawigacji satelitarnej i nowoczesny system kontroli środowiska. /12 Armatohaubica samobieżna 2S35 Koalicja-SW — ok. 760 szt. Vitaly V. Kuzmin / Wikipedia/Creative Commons Nowoczesna armatohaubica 2S35 Koalicja-SW to następca dotychczasowo wykorzystywanych w armii Rosji haubic 2S19 Msta-S. O ile jednak 2S19 Msta-S był jednostką załogową, to Koalicja-SW jest haubicą z bezzałogową wieżą wyposażoną w zupełnie nową armatę 2A88, kaliber 152 mm. Sprzęt wyposażony został w system automatycznego ładowania amunicji zapewniający szybkostrzelność rzędu 10, 16 czy nawet 22 strzały na minutę (różne źródła podają różne wartości, 22 strzały to wartość podawana przez źródła rosyjskie, najprawdopodobniej propagandowo przeszacowana). Wydłużona lufa ma nowatorski system chłodzenia i pięcioszczelinowy klasyczny hamulec wylotowy. Wiele szczegółów tej konstrukcji nie jest znanych. Ostatnio (w ubiegłym roku) Rosja zaprezentowała również tę haubicę na podwoziu kołowym. Strzelać z niej można wieloma typami amunicji: klasyczną odłamkowo-burzącą, jak również amunicją dymną, oświetlającą czy nawet nuklearną, bądź naprowadzanymi (laserowo lub za pośrednictwem satelitarnej sieci GLONASS) pociskami precyzyjnymi. Jej zasięg przy zastosowaniu standardowej amunicji to ok. 40 km. Nowy pokładowy system kierowania ogniem może otrzymywać wskazania celów z różnych źródeł (odrębnych stacji dowodzenia, wysuniętych punktów zwiadowczych itp.). /12 Zapraszamy jednocześnie do odsłuchania najnowszego odcinka podcastu Technicznie Rzecz Biorąc. Tym razem rozmawialiśmy o działaniach Anonymous oraz wojnie dezinformacyjnej, jaka toczy się także w polskiej sieci w związku z napaścią Rosji na Ukrainę. Czy zwykły Polak może jakoś pomóc? Odpowiedź znajdziecie poniżej:

Przeszedł wszystkie stopnie w służbie, od dowódcy plutonu do dowódcy dywizji powietrzno-desantowej. Karierę wojskową kontynuował w Dalekowschodnim Okręgu Wojskowym, a od lutego 2013 roku - w Południowym Okręgu Wojskowym, obejmującym regiony Rosji graniczące z Ukrainą.

Jest to państwowa organizacja wojskowaSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, nieoficjalnie zwane Siłami Zbrojnymi RF, których liczba wynosi 1 903 000 ludzi w 2017 r., Mają odpierać agresję przeciwko Federacji Rosyjskiej, chronić jej integralność terytorialną i nienaruszalność wszystkich jej terytoriów oraz wykonywać zadania zgodnie z umowami w maju 1992 r. Z uzbrojonychSiły Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w tym czasie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, miały znacznie większą liczbę. Stanowił on 2 880 000 ludzi i posiadał największą na świecie liczbę zapasów broni jądrowej i innej broni masowego rażenia, a także dobrze rozwinięty system w zakresie jej dostarczania. Teraz Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej regulują liczbę zgodnie z dekretami Prezydenta Federacji w stanie Sił Zbrojnych 1 013000 żołnierzy, ponieważ w marcu 2017 r. Wszedł w życie ostatni opublikowany dekret prezydenta. Łączna liczba Sił Zbrojnych jest wskazana powyżej. Służba wojskowa w Rosji prowadzona jest zarówno przez pobór do wojska, jak i przez kontrakt, przy czym w ostatnich latach przeważała usługa kontraktowa. Na wezwanie młodych ludzi służba w armii przez jeden rok, ich minimalny wiek to osiemnaście lat. W przypadku personelu wojskowego Federacji Rosyjskiej maksymalny wiek wynosi sześćdziesiąt pięć lat. W chwili rejestracji kadry specjalnych szkół wojskowych mogą mieć mniej niż osiemnaście jest przejęcieWojsko, lotnictwo i marynarka wojenna dopuszczają funkcjonariuszy do swojej służby wyłącznie na podstawie umowy. Cały korpus jest przeszkolony istotne instytucje szkolnictwa wyższego, w których po ukończeniu studiówkadeci otrzymują stopień porucznika. Na okres studiów studenci drugiego roku kończą pierwszą umowę na okres pięciu lat, a więc rozpoczyna się ona w murach wojskowej placówki oświatowej. Obywatele w rezerwie i rangi oficerskiej często uzupełniają siłę Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Mogą również zawrzeć umowę o służbie wojskowej. Wliczając tych absolwentów, którzy studiowali w wydziałach wojskowych uniwersytetów cywilnych i zostali zdeterminowani po ukończeniu studiów w rezerwie, mają również prawo zawrzeć umowę z Siłami to wydziałów szkolenia wojskowego, orazcykli w ośrodkach szkolenia wojskowego. Młodsze dowództwo i ranga mogą być rekrutowane zarówno na podstawie umowy, jak i przez telefon, do którego absolutnie wszyscy obywatele płci męskiej mają od osiemnastu do dwudziestu siedmiu lat. Usługa poboru wynosi rok (kalendarz), a kampania poboru odbywa się dwa razy w roku - od kwietnia do lipca oraz od października do grudnia, wiosną i jesienią. Sześć miesięcy po rozpoczęciu służby, każdy żołnierz Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej może złożyć sprawozdanie z zawarcia umowy, pierwszej umowy - na trzy lata. Jednak po czterdziestu latach prawo zostaje utracone, ponieważ czterdziesta rocznica to granica tworzą niezwyklerzadko mężczyźni są tutaj przytłaczającą większością. Wśród prawie dwóch milionów żołnierzy kobiety stanowią mniej niż pięćdziesiąt tysięcy, a tylko trzy tysiące z nich ma stanowiska oficerskie (jest ich nawet dwudziestu ośmiu).Trzydzieści pięć tysięcy kobiet jest napozycje sierżantów i żołnierzy, a jedenaście tysięcy z nich to chorąży. Tylko półtora procent kobiet (czyli około czterdziestu pięciu osób) zajmuje główne stanowiska dowodzenia, a reszta służy w kwaterze głównej. Teraz o ważnej rzeczy - o bezpieczeństwie naszego kraju w razie wojny. Przede wszystkim konieczne jest rozróżnienie trzech rodzajów rezerwy rezerwa na mobilizację, którapokazuje liczbę poborowych w bieżącym roku, jak również zorganizowanych, gdzie dodaje się liczbę wcześniej obsłużonych i przeniesionych do rezerwy oraz potencjalną rezerwę mobilizacyjną, czyli liczbę osób, na które można liczyć w przypadku wojny podczas mobilizacji wojsk. Tutaj statystyki pokazują, że jest to dość niepokojące. W 2009 r. Trzydzieści jeden milionów osób znalazło się w potencjalnej rezerwie na mobilizację. Porównaj: w Stanach Zjednoczonych, pięćdziesiąt sześć, aw Chinach - dwieście osiem 2010 r. Stan (zorganizowana rezerwa)wyniósł dwadzieścia milionów ludzi. Demografowie obliczyli skład Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej i obecny rezerwy mobilizacyjnej, dane okazały się złe. Osiemnastoletni mężczyźni prawie znikną w naszym kraju do 2050 roku: ich liczba zmniejszy się czterokrotnie i będzie wynosiła tylko 328 tysięcy ludzi ze wszystkich terytoriów. Oznacza to, że potencjalna rezerwa mobilizacji w 2050 r. Wyniesie tylko czternaście milionów, czyli o 55% mniej niż w 2009 personeluSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej składają się z dowództwa prywatnego i młodszegopersonel (sierżanci i sierżanci), oficerowie służący w oddziałach, lokalne, okręgowe, centralne w różnych pozycjach (są zapewniane przez personel), w komisariatach wojskowych, w komendach, w biurach za granicą. Mają w tym również udział wszyscy kadeci, którzy kształcą się w instytucjach edukacyjnych Ministerstwa Obrony i ośrodków szkolenia 2011 r. Cała struktura Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej nie jestprzekroczyło milion ludzi, było to wynikiem długotrwałej i potężnej redukcji z ludzi w Siłach Zbrojnych w 1992 r. do miliona. Oznacza to, że zniknęło ponad sześćdziesiąt trzy procent armii. Do 2008 r., Nieco mniej niż połowa wszystkich pracowników - chorążych, chorążych i oficerów. Potem nastąpiła reforma wojskowa, podczas której niemal wyeliminowano stanowiska sztabowców i chorążych, a wraz z nimi ponad sto siedemdziesiąt tysięcy stanowisk oficerskich. Na szczęście prezydent odpowiedział. Cięcia ustały, a liczba funkcjonariuszy powróciła do dwustu dwudziestu tysięcy osób. Liczba generałów Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej (generałów wojskowych) wynosi obecnie sześćdziesiąt mówią liczbyPorównamy liczbę i skład UzbrojeniaSiły 2017 i 2014. W chwili obecnej w aparacie Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej wojskowe organy kontrolne obejmują 10 500 żołnierzy. Sztab generalny liczy 11 300. Siły lądowe mają 450 000 ludzi, 280 000 służy siłom powietrznym, a marynarka ma 185 000 ludzi, 120 000 ludzi należy do strategicznych sił rakietowych, a 165 000 ludzi do sił obrony powietrznej. Oddziały powietrzne składają się z 45 000 2014 r. W Siłach Zbrojnych całkowita liczba wynosiła 845000, z czego siły lądowe 250 000, Navy - 130 000, w powietrzu - 35 000, SNF - 80 000, Air Force - 150 000, i - uwaga! - komenda (plus usługa) wynosiła 200 000 ludzi. Bardziej niż cały personel sił powietrznych! Jednak liczby w 2017 roku sugerują, że liczba Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej rośnie nieco. (I nadal główną armią są teraz mężczyźni, 92,9% z nich, a tylko 44 921 żołnierzy).KartaSiły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, jak każda inna organizacja wojskowakraje mają ogólne przepisy wojskowe, które są zbiorem głównych zasad, za pomocą których, w procesie studiowania, żołnierze tworzą ogólną koncepcję, jak chronić własne prawa i interesy kraju przed zewnętrznymi, wewnętrznymi i wszelkimi innymi zagrożeniami. Ponadto badanie tego zestawu zasad pomaga rozwinąć służbę Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej jest najważniejszą częścią podczaspoczątkowe przygotowanie do służby, przy jego pomocy żołnierz lub żeglarz zapoznaje się z podstawowymi pojęciami i pojęciami. W sumie istnieją cztery rodzaje kart i każdy musi być dokładnie zbadany przez absolutnie każdego wojskowego. Stąd znane są ogólne obowiązki i prawa, cechy harmonogramu, zasady ustawKarta dyscyplinarna ujawnia istotę wojskadyscyplina i dyktuje obowiązek jej przestrzegania, opowiada o różnych rodzajach kar i zachęt. W ten sposób różni się od Karty usług wewnętrznych. Określa określone środki odpowiedzialności za pewne naruszenia przepisów ustawowych. Statuty służby wartowniczej i garnizonowej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zawierają oznaczenie celów, porządek organizacyjny i wykonanie służby wartowniczej i garnizonowej. Zawiera również prawa i obowiązki wszystkich oficjalnych żołnierzy i osób wykonujących obowiązki określa kolejność ruchu za pomocąbroń i bez niej, techniki drążenia, typy jednostek budowlanych z wyposażeniem i kolejność pieszych. Po dokładnym przestudiowaniu statutu każdy żołnierz jest zobowiązany do zrozumienia istoty dyscypliny wojskowej, do zrozumienia rang, do przyznania czasu, do wykonywania obowiązków na stanowisku dyżurnym, do sprawowania warty, wartownika i wielu dowódca sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej - prezydent V. V. Putin. Jeśli agresja zostanie podjęta przeciwko Rosji lub istnieje bezpośrednie zagrożenie dla niego, to on będzie musiał wprowadzić stan wojenny w kraju lub w pewnych obszarach w celu stworzenia wszystkich warunków, aby zapobiec lub odpierać agresję. W tym samym czasie lub niezwłocznie prezydent informuje o tym Radę Federacji i Dumy Państwowej w celu zatwierdzenia tego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej na zewnątrzkraje mogą być tylko po otrzymaniu odpowiedniego dekretu Rady Federacji. Kiedy w Rosji panuje pokój, najwyższy dowódca przewodzi generalnemu przywództwu Sił Zbrojnych, a podczas wojny kieruje obroną Rosji i odzwierciedla agresję. To także prezydent tworzy Radę Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej i kieruje nią, a także zatwierdza, powołuje i odwołuje najwyższe dowództwo Sił Zbrojnych RF. Jego wydział jest i zatwierdza doktrynę wojskową Federacji Rosyjskiej, a także koncepcję i plan budowy Sił Zbrojnych, plan mobilizacji, obrony cywilnej i wiele obronyMinisterstwo Obrony Federacji Rosyjskiej - organ kontrolny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiejsą rozwój i wdrażanie polityki państwa w zakresie obrony kraju, regulacji prawnych i standardów obrony. Ministerstwo organizuje użycie Sił Zbrojnych zgodnie z federalnymi przepisami konstytucyjnymi i umowami międzynarodowymi, utrzymuje niezbędną gotowość, podejmuje działania na rzecz budowy Sił Zbrojnych, zapewnia ochronę socjalną dla personelu wojskowego, a także członków ich Obrony uczestniczy wrozwój i wdrażanie polityki państwa w zakresie współpracy międzynarodowej. Pod jego wydziałem znajdują się komisariaty wojskowe, organy kontrolne Sił Zbrojnych FR dla okręgów wojskowych, a także wiele innych wojskowych organów kontrolnych, w tym terytorialnych. Ministrowi obrony przewodniczy minister wyznaczony i odwołany przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Pod jego kierownictwem działa rada, w skład której wchodzą wiceministrowie, szefowie służb i głównodowodzący wszystkich typów sił zbrojnych Federacji Generalny Sił Zbrojnych RFSztab Generalny jest centralnym organem wojskowymzarządzanie i główny organ zarządzający samolotem. Koordynuje działania oddziałów granicznych i FSB Federacji Rosyjskiej, Gwardii Narodowej pod dowództwem żołnierzy, kolei, obrony cywilnej i wszystkich innych, w tym służby wywiadowcze. Skład sztabu generalnego to główne kierownictwo, kierownictwo i wiele innych zadania Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiejstrategiczne planowanie wykorzystania Sił Zbrojnych, wojsk i innych formacji i wojsk, biorąc pod uwagę wojskowy podział administracyjny Federacji Rosyjskiej, przeprowadzając mobilizację i pracę operacyjną w zakresie przygotowania Sił Zbrojnych, przenosząc Siły Zbrojne na skład i organizację czasu wojny. Sztab Generalny organizuje strategiczne i mobilizujące rozmieszczenie sił zbrojnych i innych oddziałów, formacji i organów, koordynuje działania w zakresie zapisów wojskowych, organizuje działania wywiadowcze w obronie i bezpieczeństwie, planuje i organizuje komunikację, a także topograficzne i geodezyjne wsparcie Sił Zbrojnych. Jednostki wojskowe Federacji Rosyjskiej odwołują wysyłanie żołnierzy do Ukrainy z powodu masowej odmowy udziału w działaniach wojennych przez wojskowych - ustalił ukraiński wywiad. Rosjanie ściągają więc mieszkańców najbiedniejszych regionów kraju i skracają czas rehabilitacji w szpitalu. Jak przekazał Główny Zarząd Wywiadu Współcześni naukowcy wierzą, że ludzkość osiągnęła szczyt swojej społecznej samoorganizacji, kiedy pojawiły się pierwsze moce. W końcu władza państwowa jest najbardziej złożoną formacją ludzi. Należy również zauważyć, że jego istnienie zależy w dużej mierze od działalności człowieka. Innymi słowy, zawsze powinny istnieć podmioty, które służą rządowi, i faktycznie realizują je w prawdziwej polityce. Początkowo takie osoby nie miały określonego statusu społecznego ani prawnego. Jednak z biegiem czasu powstało oddzielne osiedle, którego celem była służba na korzyść jego mocy. To struktura społeczna opracowany przez wiele stuleci i stuleci. Z biegiem czasu uzyskała konsolidację prawną. Służenie swoim państwowym ludziom cieszyło się honorem i szacunkiem w społeczeństwie. Postawa ta zachowała się do dziś, tylko we współczesnym świecie urzędnicy państwowi mają przywileje i inne korzyści z ich reżimu prawnego. Autor postara się ujawnić w artykule wszystkie aspekty służby cywilnej Rosji. Co to jest? Każdy kraj, jeśli jest przedstawiony jako konkretna osoba, ma kadrę zarządzającą, dzięki której realizowane są jej główne funkcje i zadania. Jednocześnie struktura takiego centralnego punktu może się różnić w zależności od wewnętrznych aspektów władzy budowlanej, reżimu rządzącego, struktury społecznej społeczeństwa itp. Niemniej jednak istnieje jeden niezmienny aspekt: ​​każda aparatura istnieje, ponieważ jest kontrolowana przez ludzi. To właśnie te podmioty stanowią podstawę działań na rzecz kraju w szerokim tego słowa znaczeniu. Biorąc pod uwagę przedstawione fakty, można stwierdzić, że służba cywilna jest działalnością zawodową wykonywaną w 2006 r. 2004 aparat stanu zarządzanie. Jego głównym zadaniem jest realizacja funkcji kraju. Usługa publiczna w Rosji ma pewną strukturę, a także określone cechy. Te aspekty aparatu administracyjnego powstały pod naciskiem historycznego rozwoju tej kategorii społeczno-prawnej. Historia aparatu administracyjnego Usługa publiczna utworzony przez stulecia. Już w starożytnym Rzymie istniał dość uciążliwy aparat biurokratyczny, który później migrował do systemu państwowego Bizancjum. Charakterystyczną cechą tego okresu była zależność między stanem i plemieniem wszystkich urzędników państwowych. Z reguły byli oni mianowani na stanowiska zgodnie z zasadą osobistej zależności od wyższego patrona. Później główny nacisk położono na analizę zdolności i wartości moralnych. Jeśli chodzi o Rosję, na jej terytorium działalność w aparacie administracyjnym ma swoje charakterystyczne cechy. Służba publiczna Federacji Rosyjskiej w dużej mierze opiera się na zasadach wypracowanych w okresie ZSRR i Rosji carskiej. Służba państwowa we współczesnej Rosji Służba Państwowa Federacji Rosyjskiej reprezentuje działalność o charakterze zawodowym obywateli w celu zapewnienia i wdrożenia podstawowych funkcji i zadań państwa. Jeśli dokładniej przeanalizujemy tę koncepcję, urzędnicy rosyjskich władz zapewnią uprawnienia następujących struktur: - uprawnienia, Rosja; - organy federalne, inne organy centralne; - podmioty Federacji Rosyjskiej; - władze podmiotów z Federacji Rosyjskiej; - Osoby pełniące funkcje władz federalnych; - osoby pełniące funkcje organów państwowych podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej. Ponadto federalna usługa publiczna ma wewnętrzną strukturę. Rozmieszczenie obszarów funkcjonalnych pomiędzy jego elementami pozwala na bardziej wydajną i dokładną realizację zadań państwowych w całej Rosji. Struktura służby cywilnej Organy użyteczności publicznej stanowią jeden system aparatu administracyjnego Federacji Rosyjskiej. Uprawnienia między nimi są podzielone na podstawie istniejących typów służby cywilnej. Biorąc pod uwagę przepisy ustawy federalnej "O systemie służby cywilnej Federacji Rosyjskiej", można wyróżnić następujące jej rodzaje, a mianowicie: 1. Państwowa służba cywilna. 2. Wojsko. 3. Służba ochrony porządku publicznego. Narządy każdego z tych gatunków mają swoją specyfikę pracy. Aby zrozumieć istotę ich działalności, konieczne jest rozważenie każdego gatunku osobno, a także analiza ich punktów kontaktowych. Państwowa Służba Cywilna Federacji Rosyjskiej Przyjrzyj się tej strukturze bardziej szczegółowo. Służba cywilna w Rosji jest głównym sposobem regulacji władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej w kraju. Jego podstawą jest praca zawodowa obywateli, na stanowiskach w reprezentowanych organach różnych gałęzi aparatu administracyjnego. Służba cywilna, a raczej jej zadania, mają na celu przede wszystkim zapewnienie normalnego obiegu państwa w Rosji. Pokazuje to jego główną różnicę w stosunku do innych sfer aktywności państwa. Na przykład służby wojskowe i organy ścigania wykonują nadzwyczajne zadania wykraczające poza zwykły reżim prawny. Regulacja normatywna służby cywilnej Federacji Rosyjskiej jest prowadzona przede wszystkim przez konstytucję, a także przez inne ustawy federalne, a mianowicie: 1. Prawo federalne "O systemie służby cywilnej". Ta regulacja została już wcześniej przedstawiona w artykule. Zawiera podstawy, według których współistnieją różne rodzaje służby publicznej i realizują swoje zadania funkcjonalne. 2 Ustawa federalna "O państwowej służbie cywilnej Federacji Rosyjskiej". Ustawa szczegółowo reguluje kwestie służby cywilnej w Rosji, a także procedurę jej bezpośredniego wdrażania. Oprócz ustawodawstwa federalnego istnieją dość szerokie sub-prawne ramy prawne ustanowione przez prezydenta Federacji Rosyjskiej i centralne organy rządowe. Należy również zauważyć dużą rolę norm konstytucyjnych w procesie regulacji służby cywilnej. Biorąc pod uwagę fakt, że Konstytucja Federacji Rosyjskiej ustanawia podstawy systemu prawnego państwa, służba publiczna, niezależnie od jej rodzaju, musi spełniać normy prawa podstawowego. Stanowiska i stopnie służby cywilnej Służba cywilna państwa federalnego różni się od działań wojskowych i organów ścigania nie tylko celami i celami, ale także obecnością oficjalnych rang, a nie tytułów. Jeśli chodzi o posty, są one podzielone na główne kategorie, a te z kolei na grupy. Taka struktura pozwala na najdokładniejsze rozłożenie obowiązków wśród urzędników służby cywilnej. W sumie istnieją cztery oficjalne kategorie: 1. Kierownicy - bezpośrednio koordynują działania departamentu rządowego. 2. Asystenci - specjalnie ustalone stanowisko dla wszelkiej możliwej pomocy dla szefów różnych działów. 3. Specjaliści to szereg stanowisk, którym powierzono funkcję bezpośredniego realizowania zadań państwowych. 4. Zapewnienie personelu - zestaw stanowisk, które zostały ustanowione dla organizacyjnego, informacyjnego lub gospodarczego wsparcia organów państwowych i departamentów. Szeregi klasy służby cywilnej są alternatywą dla tytułów. Są one przydzielane zgodnie ze stanowiskiem według wyników egzaminów dla każdego urzędnika państwowego. Klasy klas (rangi) są zarezerwowane dla urzędników służby cywilnej na całe życie. Dodatkowo, szeregi zapewniają wypłatę dodatkowego wynagrodzenia, którego wysokość jest regulowana dekretami Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Aby bardziej szczegółowo zrozumieć istotę służby cywilnej, należy wziąć pod uwagę działalność konkretnego organu, który odnosi się do tej formy aparatu zarządzania. Federalna służba rejestracji, katastru i kartografii państwowej jest idealnym przykładem cywilnej formy aparatu administracyjnego. Rejestracja usługi, inwentaryzacja i mapowanie Federalna służba ds. Rejestracji państwowej, katastru i kartografii - To jest władza wykonawcza w Rosji, która prowadzi jedną federalną katastralną rejestrację własności, rejestrację praw własności do niej i danych przestrzennych Rosji. Usługa ma podległe instytucje, takie jak Federalna Państwowa Instytucja Budżetowa (Federalna Państwowa Instytucja Budżetowa) i inne. Regulacja działalności prowadzona jest za pośrednictwem odpowiedniego ministerstwa, a mianowicie Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej. Początkowo Federalna Służba ds. Katastru, Kartografii i Rejestracji podlegała Ministerstwu Sprawiedliwości, które zasadniczo nie spełniało zasad jurysdykcji i struktury administracji państwowej. Urząd ds. Usług Kataster państwowy, kartografia i usługa rejestracji są wyposażone w szereg funkcji związanych z rejestracją praw do nieruchomości, transakcji z podobnymi nieruchomościami, rejestracją katastralną itp. W ramach przekazanych uprawnień departament prowadzi następujące działania: Prowadzi rejestr rejestracji praw do nieruchomości. Tworzy specjalny rejestr organizacji samoregulujących. Prowadzi działalność w zakresie katastru nieruchomości na terytorium Federacji Rosyjskiej. Zachowuje specjalny katalog nazw geograficznych różnych miejsc. Wykonuje grunty, nadzór geodezyjny, a także kontroluje proces zagospodarowania terenu. Przedstawione działania regulują niektóre dekrety Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Usługi organów ścigania Rosyjska państwowa służba porządkowa jest integralną częścią administracji kraju. Ale służby ścigania mają wiele różnic w stosunku do wojskowych i cywilnych. Po pierwsze, ma specjalną strukturę, po drugie, jej zadania funkcjonalne o niezwykłym charakterze. Analizując rosyjskie ustawodawstwo federalne w tej dziedzinie, można powiedzieć, że służba prawa jest działalnością obywateli o charakterze zawodowym zajmujących stanowiska w organach ścigania w celu zapewnienia i wdrożenia rządów prawa, prawa, bezpieczeństwa jednostek i społeczeństwa, a także samego państwa. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo państwa, w tym przypadku mówimy o porządku konstytucyjnym, systemie demokracji, integralności terytorialnej i suwerenności kraju. Osoby zajmujące stanowiska w organach ścigania i służbach bezpieczeństwa otrzymują specjalne stopnie. Regulacyjne i struktura Zarządzanie służbami ochrony porządku publicznego odbywa się kosztem istniejącego prawodawstwa. Jednak ramy prawne sfery egzekwowania prawa znacznie różnią się od cywilnych. Nie ma jednego aktu prawnego dla wszystkich organów w tej dziedzinie. W ten sposób regulacja prawna każdej struktury egzekwowania prawa odbywa się poprzez wydanie odrębnej ustawy i stworzenie sektorowych ram prawnych. Fakt ten wynika nie tylko z dużej różnicy w zadaniach funkcjonalnych, ale także z powodu dość uciążliwej struktury tych narządów. Do egzekwowanie prawa obejmują następujące struktury: MIA, MES, FMS Rosji. Komitet Śledczy. Prokuratura Rosji. Federal Drug Control Service, FCS. FSIN Ministerstwo Sprawiedliwości Rosji. Inne służby publiczne mogą być również zaliczane do tych organów na mocy decyzji najwyższych władz państwowych. Niektóre organy nie mają najwyższych departamentów w strukturze władzy wykonawczej. Dlatego zarządzanie służbą federalną państwowej sfery prawa i porządku w niektórych przypadkach odbywa się w ramach samego departamentu. Czasami brak jednego regulatora ma raczej negatywny wpływ na sam mechanizm działań organów ścigania. Niemniej jednak, system egzekwowania prawa w Rosji jest wystarczająco rozwinięty, co zapewnia jakościową realizację ich zadań funkcjonalnych. Służba wojskowa Służby wojskowe pod wieloma względami przypominają egzekwowanie prawa, przede wszystkim zbiór nadzwyczajnych zadań. Nie można jednak w pełni zidentyfikować tych dwóch rodzajów służby cywilnej. Podobnie jak inne rodzaje działalności państwowej, służba wojskowa jest zawodową pracą obywateli w siłach zbrojnych Rosji, która ma na celu organizację obrony i bezpieczeństwa państwa. Wynika z tego, że dzięki jego zadaniom obronnym służba wojskowa ma charakter wyłączny. Pracownicy w tym obszarze są przypisani rangi wojskowe zgodnie z zajmowanym stanowiskiem. Dziś przemysł obronny w Rosji jest dość prestiżową działalnością. Status personelu wojskowego regulują dekrety prezydenckie, a także następujące akty prawne: "O statusie personelu wojskowego", "O służbie wojskowej i służbie wojskowej". W artykule autor próbował odpowiedzieć na pytanie, czym jest usługa publiczna, a także zaprezentował charakterystyczne cechy tego działania. Podsumowując, należy zauważyć, że ta sfera nigdy nie utraci swojego znaczenia, ponieważ bez niej państwo nie będzie w stanie realizować swoich głównych funkcji.
System szkolnictwa wyższego Federacji Rosyjskiej 5 Studia pierwszego stopnia Studia pierwszego stopnia trwają w Federacji Rosyjskiej 4 lata i kończą się uzyskaniem dyplomu Bakaławra (Бакалавр). Dyplom ten daje prawo do wstępu na studia drugiego stopnia w Federacji Rosyjskiej.

Wojska NATO przeciwko Rosji. Kto ma większe szanse na zwycięstwo? Generałowie stawiają sprawę jasno Data utworzenia: 21 lutego 2022, 22:54. Będzie wojna czy nie? Cały świat patrzy ze zgrozą na to, co dzieje się u granic Ukrainy, w obawie, że potencjalny konflikt rozleje się na inne kraje. Fakt poprosił polskich generałów, aby porównali zdolności militarne Rosji i NATO. Generał Waldemar Skrzypczak i generał Bogusław Pacek nie mają wątpliwości, która ze stron ma przewagę. Jest jednak pewien warunek, który musi zostać spełniony, aby przewaga została utrzymana. Wojska Rosji i wojska NATO. Gen. Waldemar Skrzypczak i gen. Bogusław Pacek Foto: - / BRAK Były dowódca Wojsk Lądowych gen. Waldemar Skrzypczak nie ma wątpliwości, że pod kątem militarnym NATO ma przewagę nad Rosją. – Rosja jest rozległa, ma wojska wzdłuż swojej południowej i zachodniej granicy, bo ma bardzo wiele punktów zapalnych. Poza tym NATO także ma bardzo długą granicę: od Norwegii aż do Turcji, to jest około 6 tys. km. Rosjanie nie są w stanie zabezpieczyć całej granicy swoimi siłami zbrojnymi. Generalnie, jeśli miałoby dojść do takiego konfliktu zbrojnego pomiędzy NATO a Rosją, porównując stosunki sił, to Rosja nie ma szans wygrać z NATO na tym froncie liczącym 6 tys. km. Sucho porównując stosunek sił, to absolutnie jest przewaga NATO – uspokaja gen. Skrzypczak w rozmowie z Faktem. Gen. Waldemar Skrzypczak: Ukraińcy są dobrze wyszkoleni Były dowódca Wojsk Lądowych zwraca też uwagę, że armia ukraińska jest obecnie bardzo sprawna. – Życzyłbym sobie, żeby te wszystkie armie NATO były w takiej sprawności i zdolności bojowej, jak armia ukraińska. Ukraińcy poczynili znaczące postępy, jeżeli chodzi o to, co się stało w roku 2014. To jest dobrze wyszkolone wojsko. Jest przygotowane, rozwinięte na pozycjach bojowych. Zna teren prowadzenia walk. Jest dobrze uzbrojone. Rozwinęli dynamicznie swój przemysł zbrojeniowy. Mają duży potencjał zbrojeniowy i Rosjanie o tym wiedzą. Także moim zdaniem armia ukraińska jest doskonale przygotowana na te warunki, na jakie Ukrainę stać – zapewnia gen. Waldemar Skrzypczak. Wyciekły tajne plany Rosji? Ich treść budzi strach. Gen. Polko: To przerażające, ale realne Gen. Bogusław Pacek: Europa nie pokona Rosji bez Stanów Zjednoczonych Zobacz także – Europa sama nie jest w stanie poradzić sobie z Rosją. Dlatego że w Europie są tylko dwa państwa, które posiadają broń nuklearną, Francja i Wielka Brytania. Znam ten potencjał, byłem nawet na tych okrętach. Potencjały tych wszystkich okrętów są porównywalne do potencjału nuklearnego, który jest we Flocie Bałtyckiej – mówi gen. Bogusław Pacek w rozmowie z Faktem. Były doradca NATO ds. wojskowego systemu Ukrainy zwraca jednak uwagę na fakt, że Rosja ma przewagę w innej dziedzinie. – Przewaga Federacji Rosyjskiej jest duża w lotnictwie, broni hipersonicznej, w działaniu z kosmosu itd. To jest sprawa bardzo prosta. Jeżeli mówimy, że potencjał NATO jest trochę większy od potencjału Federacji Rosyjskiej, a potencjał USA to jest co najmniej 70 proc. potencjału NATO, no to sam każdy może sobie odpowiedzieć na pytanie, która strona jest silniejsza – dodaje gen. Bogusław Pacek w rozmowie z Faktem. Dodaje, że porównywanie danych dotyczących liczby amunicji i sprzętu wojskowego nic tutaj nie da. – Porównywanie liczb do niczego nie prowadzi. Ale jeśli spojrzymy na zdolności militarne Rosji, to one przeważają nad zdolnościami militarnymi wszystkich państw europejskich. Dlatego wiadomo, że bezpieczeństwo Europy zależy w dużym stopniu od Stanów Zjednoczonych – podkreśla gen. Bogusław Pacek w rozmowie z Faktem. (Źródło: Królewscy komandosi są już w Polsce. To elita, która nigdy w boju nie zawiodła /3 - / BRAK Wojska Rosji i wojska NATO. Gen. Waldemar Skrzypczak i gen. Bogusław Pacek /3 Michał Fludra / Gen. Bogusław Pacek zwraca uwagę, że główną rolę w NATO odgrywa amerykańska armia. /3 Lemur Image Import / Lemur Image Import Gen. Waldemar Skrzypczak chwali armię ukraińską. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:

zkiQeMj.
  • q0fepwm7wq.pages.dev/13
  • q0fepwm7wq.pages.dev/85
  • q0fepwm7wq.pages.dev/83
  • q0fepwm7wq.pages.dev/11
  • q0fepwm7wq.pages.dev/24
  • q0fepwm7wq.pages.dev/96
  • q0fepwm7wq.pages.dev/78
  • q0fepwm7wq.pages.dev/79
  • stopnie wojskowe federacji rosyjskiej